آموزش و نحوه نگهداری از عروس هلندی و طوطیسانان

مقدمه

بسیاری از عروس‌ هلندی ها مردم را شیفته خود کرده اند. برخی می گویند اندازه کوچک و یا قیمت مقرون به صرفه، باعث جذاب شدن عروس هلندی شده است، در حالی که برخی دیگر ظاهر و شخصیت آنها را دلیل اصلی میدانند. برخی از افراد به دلیل توانایی عروس هلندی در تولید صدا، پاکیزگی و طول عمر (بالقوه طولانی)به آنها علاقه مند شده‌اند. بسیاری از صاحبان پرنده مجذوب کنجکاوی و سازگاری عروسهای هلندی شده‌اند. در هر حال، عروس‌هلندی می توانند حیوانات خانگی فوق‌العاده‌ای باشند که به صاحبان خود سالها سرگرمی و همراهی پاداش دهند. در ازای این عشق، عروس هلندی نیاز به مراقبت، توجه و درک از سوی شما دارند.

 تاریخچه عروس هلندی 

عروس هلندی از استرالیا سرچشمه گرفته اند. این کشور منشاء حدود پنجاه گونه مختلف طوطی است. در سرزمین مادری، عروس هلندی، گاهی، کواریون ، ویرو، طوطی کاکل سفید ، و طوطی کاکل‌دار نیز نامیده می شود. گله‌های کوچک با تعداد دو تا دوازده قطعه پرنده داخل کشور استرالیا با تغذیه دانه علوفه ها و گیاهان دیگر زندگی می کنند. زیستگاه آنها می تواند از دامنه دشتهای اکالیپتوس تا مراتع خشک گسترش داشته باشد، آنها جز مناطق ساحلی، در سراسر قاره استرالیا یافت میشوند. فقط طوطی کوچک دم دراز و طوطی کاکل سفید همانند عروس هلندی در بسیاری از مناطق استرالیا یافت میشوند. گله های وحشی عروس‌های هلندی وابستگی زیادی به بارش‌های فصلی برای دسترسی به آب دارند. هنگامی که یک منبع ثابت از آب و غذا در دسترس باشد، فصل تولید مثل آغاز میشود. 

در حیات وحش، عروس‌های هلندی در صبح زود و اواخر بعد از ظهر فعال هستند. این اوقات زمان‌هایی است که معمولاً آنها برای نوشیدن به سمت منبع آب حرکت می کنند، آنها اینکار را با حداکثر سرعت و امنیت انجام می دهند، تا تبدیل به یک وعده غذای ی برای پرنده شکارچی نشوند 

عروسهای هلندی در یک نگاه

 سرزمین مادری: استرالیا 

نامهای دیگر: کواریون ، ویرو، طوطی کاکل سفید و طوطی کاکل دار 

طول: حدود دوازده اینچ از بالای سر تا انتهای دم 

وزن: ۸۰ تا ۰ ۱۰ گرم، معادل ۲٫۸ تا ۳٫۵ اونس 

طول عمر: تا سی و دو سال 

رنگ بندی: عروسهای هلندی در طیف گستردهای از رنگ ها وجود دارند. رنگ مادری یا "وحشی" آنها خاکستری (سینامون) است. از آن پس پرورش دهندگان چند نوع دیگر از جمله دارچینی (پرهای بدن دارچینی به جای خاکستری نرمال)، آلبینو (پرهای بدن به طور کامل سفید با پاهای صورتی و چشم قرمز)، نقره ای (پر و بال بدن نقرهای تا سفید، زرد) پرهای بدن خاکستری- زرد با چشمان قرمز، لوتینو (پر و بال بدن زرد روشن)، مرواریدی (پرهای بال مختط بجای رنگ جامد تک رنگ(، رنگارنگ (رنگ پر و بال ترکیبی از زرد، سفید و خاکستری)، صورت سفید (دارای صورت سفید بجای زرد نرمال همراہ با لکه های نارنجی) و صورت زرد (دارای لکه های زرد کم رنگ به جای نارنجی در صورت) را توسعه داده اند. 

آنها زمان کمی از طول روز خود را در جستجوى غذا بر روی زمین صرف می کنند، اما آنها در روز با نشستن طولانی در امتداد شاخه های درختان مرده که عاری از شاخ و برگ هستند، به احتمال زیاد به جستجوى محیط اطراف خود می پر دازند. در اینجا رنگ خاکستری طبیعی بکار می آید زیرا این رنگ از سایر رنگ‌های مخلوط یا پرندگان روشن تر با محیط اطراف خود سازگاری بیشتری می یابد. 

ارتباط با دایناسورها

 در سال ۲۰۰۱، دانشمندان اعلام کردند که یک فسیل دایناسور پردار ۱۳۰ میلیون ساله در چین کشف شد. این اولین دایناسور بود که با پوشش دست نخورده بدن یافت شده بود و آن را به عنوان یک درومائوسور(Dromaeosaur) شناسایی کردند که دارای جثه کوچک، دوندگی سریع بود که به دایناسورهای ولوسیراپتور(Velociraptor) ارتباط نزدیکی دارند که با پنجه های داسی شکل در انگشت میانه و میله سفت در دم مشخص می شوند. با توجه به موزه تاریخ طبیعی آمریکا، درومائوسور(Dromaeosaur) نوعی از تروپودها پیشرفته هستند، که جزء شکارچیان دو پا است که در این دسته رکس تیرانوسور قرار دارد. این دسته دارای دندانهای تیز و استخوانهای ی بسیار شبیه به پرندگان امروزی هستند. فسیلی در استان لیائونینگ در شمال شرقی چین پیدا

شد. این فسیل بصورت یک اردک بزرگ با دم دراز شرح داده شد. سر و دم حیوان با الیاف پرزدار پوشیده شده بود و ساختارهای شبیه پر در پشت بال خود و دیگر قسمت های بدن خود داشتند. اولین دایناسور پردار در سال ۱۹۹۵ در چین پیدا شد. این کشف، همچنین یک دایناسور تروپود بود، که در استان لیائونینگ پیدا شد. 

عروسهای هلندی وارداتی ممنوع اگر چه بسیاری از گونه های عروس های هلندی تا اواخر ۱۹۸۰ از سرزمین مادری خود به شمال آمریکا وارد شده اند، اما از سال ۱۸۹۴ هیچ عروس های هلندی از استرالیا خارج نشده است. تمام عروس های هلندی فروخته شده، به عنوان حیوانات خانگی در ایالات متحده و کانادا در داخل کشور تربیت و بزرگ شده‌اند، این امر آنها را برای حیوان خانگی شدن مناسب تر از نوع وحشی کرده است. 

عروس هلندی اولین بار توسط طبیعت شناسانی که با کاپیتان جیمز کوک در سال ۱۷۷۰ از استرالیا بازدید داشتند، شرح داده شدند و اولین نمونه آنها ممکن است در نتیجه این سفر به موزه کالج سلطنتی جراحان در لندن' وارد شده باشد. نگهداری عروسهای هلندی در اسارت در قاره اروپا مربوط به دهه ۱۸۴۰ است و محبوبیت آنها برای نگهداری بعنوان حیوانات خانگی حدود چهل سال بعد شروع به افزایش کرد. در دهه ۱۹۴۰، آنها از نظر محبوبیت در سراسر جهان از پاراکیتها پیشی گرفته بودند، اما در دهه ۱۹۵۰ عروسهای هلندی به مقام دوم بازگشتند، جایگاهی که تا به اکنون در آن قرار دارند. 

ارتباط با دایناسورها 

سینوسائوروپتریکس (Sinosauropteryx) بین ۱۲۱ و ۱۳۵ میلیون سال بر روی زمین وجود داشته است و از نظر تاریخی همزمان با آرچائوپتریکس(Archaeopteryx) بوده‌اند که این گروه اولین پرنده شناخته شده است که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش زندگی می کرده و همچنین همزمان باپرو تارچئوپتریکس روبوستا Protarchaeopterex) robusta) بوده است. آنها نیز همزمان با سینوسائوروپتریکس (Sinosauropteryx) زندگی می کرده اند. با اینکه پر بر روی بدن آنها وجود داشته است، امّا آنها احتمالاً نمی توانستند پرواز کنند. گونه های مختلف دایناسورهای پردار دیگری در این ناحیه یافت شده است و دانشمندان معتقدند که برخی از دایناسورها پرها را برای گرم شدن بدنشان توسعه داده‌اند. فسیل دایناسورهای شبیه پرنده در ماداگاسکار، منگولیا و پاتاگونیا نیز همانند چین یافت شده اند. ائولولاویس(Eoalulavis) که در اسپانیا یافت شد، یکی از پرندههایی است دارای دسته ای از پرها به نام آلولا بر روی انگشت بوده و می توانسته در خلال پرواز مانور دهد. این ساختار امروزه در بعضی پرندگان یافت می شود و به آنها در بلند شدن و نشستن کمک می کند. برخی از دانشمندان تئوری انشقاق پرنده ها از دایناسورها را مطرح کرده اند در حالی که برخی از آنها معتقدند پرنده ها از خزندگان ابتدایی منشا گرفته اند. دولت استرالیا در سال ۱۸۹۴ ممنوعیت صادرات تمام پرندگان بومی را برقرار کرد، بنابراین عروسهای هلندی پرورش داده شده در شمال امریکا و اروپا از تکثیر داخلی در این کشورها برای بیش از ۱۰۰ سال بوجود آمده اند. عروسهای هلندی از سال ۱۸۳۰ به همان اندازه پاراکیتها، در اسارت نگه داشته شدهاند. برای ۱۰۰ سال اول یا بیشتر، عروسهای هلندی تنها در یک رنگ خاکسترى وجود داشتند در حالی که پاراکیتها در رنگهای متوع در دسترس بودند. پرورش دهندگان عروس هلندی، انواع رنگی جهش یافته را در عروس هلندی وحشی، خاکستری است. تمام رنگهای دیگر پرنده جهش یافته رنگی هستند که از تلاقی کنترل شده بدست می آیند. اواخر دهه ۱۹۴۰ توسعه دادند و در حال حاضر تعداد ۹ نوع مختلف جهش یافته در دسترس هستند: لوتینو، دارچینی، آلبینو، نقرهای، رنگارنگ، زرد، مرواریدی، صورت سفید و صورت زرد. پرورش دهندگان همچنین این سویه های جهش یافته را باهم آمیخته‌اند و همواره در حال توسعه نژادهای جدبد هستند. 

چگونه عروس هلندی نامگذاری می شود 

عروسهای هلندی در طبقه بندی جانوری به گونه نیمفیکوس تعلق دارند. نام علمی عروس- های هلندی که بعد از تغییرات فراوان انتخاب شده است، آخرین بار در سال ۱۸۳۲ توسط طبیعت-  شناسی به نام واگلر به شکل کنونی درآمد، که ترجمه آن "الهه جدید هلند" است، این عبارت نام قدیم استرالیا در خلال سالهای ۱۷۰۰ تا ۱۸۰۰ میلادی بود. نام عروس  هلندی به زبان انگلیسی از لغت هلندی kakatielje" “ که به معنى "طوطی کاکل سفید کوچک" و “cocatilho" از لغت پرتغالی به معنی "طوطی کوچک"، گرفته شده است. 

اولین نوع جهش یافته، (علاوه بر رنگ در حالت وحشی) پرندهای با پرهای رنگارنگ بود که برای اولین بار در کالیفرنیا در سال ۱۹۴۹ دیده شد. نوع رنگارنگ، جهش‌هایی در رنگ خال‌های بر روی گونه پرنده، که عمدتاً سفید و یا رنگ روشن بود داشت